در هواي آلوده، ترکيبهايي نظير اکسيد نيتروژن، کربن، سولفور و... وجود دارد که در مواجهه با پوست باعث بروز راشهاي پوستي، التهاب، خارش، اگزما و کهير ميشود. حالا اين پرسش مطرح است که چرا مردم کشورهاي جنوب شرق آسيا با وجود اينکه در معرض آلودگي هوا هستند، پوستهاي شفاف و سالمي دارند؟ دليل اين موضوع گذشته از ژنتيک اين مردم، تغذيه سالم و مراقبت از پوستشان است. در نگاهي به عادتهاي خوب مردم اين منطقه، متوجه ميشويد نهتنها تلاش ميکنند از ميزان آلودگي محيطزيست تا جاي ممکن بکاهند بلکه سعي دارند به کمک ورزش و تغذيه صحيح و گنجاندن انواع مواد غذايي حاوي آنتياکسيدان مثل سبزيها و ميوههاي تازه قرمز و نارنجي، ماهي آبپز و بخارپز و روغن زيتون و... پوستشان را سالم نگهدارند.
ما هم اگر ميخواهيم پوستمان سالم و شفاف باشد، بايد دست به دست هم دهيم تا از بروز بسياري از آلودگيها پيشگيري کنيم. مثلا جلوگيري از آتشسوزي در جنگلها يا آلودگي ناشي از سوزاندن زبالهها يا مازاد محصولات کشاورزي يا حتي آلودگي ناشي از سيگار و کارخانهها و اتومبيلها ساده و قابلانجام است. چقدر خوب است اگر در جنگل آتشي روشن کردهايم، بعد از اتمام تفريح آن را خاموش کنيم، تا جاي ممکن از وسايل نقليه عمومي يا حتي دوچرخه استفاده کنيم و دخانيات را براي حفظ سلامت خود و خانوادهمان ترک کنيم.
بايد از مسئولان نيز بخواهيم با برنامهريزي صحيح از احداث کارخانهها در محيطهاي مسکوني اجتناب کنند زيرا آلودهشدن آب چاهها، مخصوصا به آرسنيک، ميتواند باعث بروز سرطانهاي پوستي به دنبال مصرف اين نوع آبها شود. اما اگر ناچار در فضايي آلوده سر ميکنيم، بايد سعي کنيم کمتر از خانه خارج شويم و اگر مجبوريم، حتما از ماسک استفاده کنيم و به محض رسيدن به خانه پوستمان را کاملا بشوييم و پاک کنيم.